W sobotę 21.10.2023 odbyła się konferencja online organizowana przez połączone sił Fundacji Dziewczyny w Spektrum i Artonomia. Następnego dnia miały miejsce warsztaty stacjonarne. Dziękuję organizatorom za możliwość udziału w tym wydarzeniu. Jestem dumna i cieszę się z tego, że stałam się jego częścią. Konferencja zgromadziła 220 osób. Była podzielona na 3 bloki tematyczne: kobiety, nastolatki i dziewczynki. W każdej z tych części uczestnicy mogli wysłuchać specjalistów i praktyków oraz samorzeczników. Szczegółowy program poniżej.
Program konferencji
21.10.2023 Wykłady online
Otwarcie konferencji: 9.30-9.45
Ewa Furgał, Fundacja Dziewczyny w Spektrum i Paulina Zawadzka, Fundacja Artonomia
Dobrostan kobiet w spektrum autyzmu: 9.45-11.45
- Ewa Furgał: Jak możemy samodzielnie o siebie dbać? O samoświadomości i samoregulacji
- Agnieszka Sułkowska: Dobrostan w perspektywie matki w spektrum autyzmu
- Anita Wojtkiewicz: Życie w spektrum z ADHD. Jak nie utknąć w tym chaosie
Dobrostan dziewczynek w spektrum autyzmu: 12.00-14.40
- Dariusz Chojnowski: Budowanie bezpiecznej więzi w relacji ojciec–córka w kontekście neuroróżnorodnych potrzeb
- Marta Jakubowska: Diagnoza i dobrostan dziewczynek w wieku przedszkolnym – co i jak obserwować?
- Teresa Jadczak-Szumiło: Objawy traumy u małych dzieci. Trauma czy autyzm?
- Katarzyna Borowiec-Mańkowska: O ekspresji i twórczości, która nadaje sens. Jak dostrzec i zaopiekować intensywne emocje dziewcząt w spektrum autyzmu
Dobrostan nastolatek w spektrum autyzmu: 15.10-17.10
- Agnieszka Żurek: „Grupa była super i sprawiła, że nie czuję się jak takie dziwadło”. Ważność wsparcia rówieśniczego w grupach
- FemiAutyzm: Dorastanie oraz przestrzeń szkolna w trzech wariantach: z diagnozą, w trakcie diagnozy oraz bez
- Ewa Urbanowicz: Nastolatka i kobieta w spektrum a medycyna oparta na dowodach. Czy psychofarmakoterapia może być rozwiązaniem w poszukiwaniu dobrostanu?
22.10.2023: Warsztaty w Warszawie
- Magdalena Szymańska: Jak przejść przez edukację, zostać kim chcesz i pozostać w równowadze
- Paulina Zawadzka: Spektakularne nastolatki. Jak wspierać dziewczyny w spektrum? Praktyczny warsztat dla specjalistów
- Anna Zaliwska: Praktyczne wykorzystanie Pozytywnej Psychoterapii Transkulturowej w zachowaniu życiowej równowagi u dorosłych kobiet w spektrum autyzmu
- Aleksandra Zakrzewska: Moje ciało i głowa w bliskości i równowadze. Jak dbać o swój całościowy dobrostan, doświadczając (świadomego) kontaktu z ciałem
Lokalizacja: Centrum Łowicka, ul. Łowicka 21, Warszawa
Pamiątkowe zdjęcie prelegentów
Relacja z warsztatów
Prelekcje
Na konferencji mogliśmy wysłuchać wielu ciekawych wystąpień i praktycznie każde z nich wnosił o coś szczególnego. Szczególnie zapamiętałam otwierający konferencję wykład Ewy Furgał o samoświadomości i samoregulacji z praktycznymi wskazówkami i pięknymi zdjęciami wody. To obszary do ciągłej pracy… Bardzo wyjątkowa była dla mnie prelekcja Anity Wojtkiewicz, dzięki której uświadomiłam sobie jak może działać osoba z ADHD i że to co się sprawdza u jednych może nie działać u drugich i to też ok. Bardzo ciekawą perspektywę w relacji ojca i córki przedstawił Dario Chojnowski, ilustrując swoją wypowiedź pięknymi ilustracjami. Perspektywa taty jest często pomijana, nad czym bardzo ubolewa mój mąż i mało jest ojców, którzy mówią o swoich doświadczeniach. Tym bardziej trzeba docenić tych, którzy mają odwagę to robić. Bardzo się cieszę, że Dario zgodził się na udział w projekcie Listy do R. Myślę, że to będzie ważny tekst.
Jedną z prelekcji, która szczególnie zapadła mi w pamięć, była ta prowadzona przez FemiAutyzm. Młode samorzeczniczki (Zofia, Anna i Agata) występowały wspólnie, opowiadając o swoich doświadczeniach edukacji szkolnej po diagnozie, bez diagnozy, w trakcie diagnozy. Było to bardzo cenne i wzruszające świadectwo, które pokazało, jak ważne jest wsparcie, akceptacja i zrozumienie dla osób autystycznych i ich rodzin. Podziwiam ich odwagę i determinację w dzieleniu się doświadczeniem. Myślę, że to ważny temat do refleksji: co daje diagnoza, po co i dlaczego ją robimy.
Moje wystąpienie
Dziękuję organizatorom i cieszę się, że mogłam podzielić się nie tylko moim doświadczeniem jako matki, ale także poruszyć temat stresu i wypalenia rodzicielskiego oraz w opozycji do niego dobrostanu rodzica i jego składowych. Nie zabrakło praktycznych wskazówek jak można zadbać o siebie (więcej o tym pisze tutaj) i o tym jak zadbać o rodzica po diagnozie (na ten temat więcej w osobnym wpisie) oraz informacji o projekcie Autyzm po ludzku. Starałam się również rozłożyć doświadczenie rodzicielstwa w spektrum na składowe (więcej na ten temat w tym wpisie). Do tych treści będę wracać na blogu. Planuję serię o odporności psychicznej, wypaleniu i stresie rodzicielskim.
Szczególnie cieszę się, że prelekcja została dobrze przyjęta. Otrzymałam wiele dowodów uznania i nawet maile z podziękowaniem 🙂 co jest dla mnie ogromnym wsparciem i potwierdzeniem, że ta praca i misja ma sens. Uświadomiłam sobie, dzięki tym wiadomościom, jak wielkim wsparciem może być dla kogoś poznanie doświadczeń osoby, która ma tak samo cytując: “To zmienia życie, dodaje otuchy, odwagi, pozytywnego powiewu i takiego poczucia, że mogę tu być taka jaka jestem.”
Podsumowując, konferencja była dla mnie niezapomnianym przeżyciem, które na długo zostanie w mojej pamięci. Mimo tego, że konferencja odbyła się w formie online i trochę brakowało bezpośrednich kontaktów, dała poczucie przynależności i wspólnoty oraz okazję, aby poczuć się częścią społeczności. Dziękuję organizatorom i wszystkim osobom zaangażowanym w jej przygotowanie. Czekam na kolejne wydarzenia.
Moją misją jest uwrażliwianie na perspektywę rodzica szczególnie specjalistów i przyszłych specjalistów czyli studentów. Chętnie dzielę się swoim doświadczeniem także z rodzicami dzieci w spektrum. Osoby chętne do zorganizowania spotkania zapraszam do kontaktu 🙂
